زمانی که در هنگ کنگ زندگی میکردیم، یک برنامه واقعیتبخشی را در تلویزیون دیدیم که به فواید خوردن رب گوجهفرنگی برای سلامتی اشاره میکرد.
تعداد کمی از داوطلبان به مدت چندین ماه روزانه رب گوجه شاپرک می خوردند و ادعا می کردند که در زیر نور آفتاب به راحتی کمتر می سوزند و تغییر جزئی در آسیب آفتاب دیده اند.
این نکته توجه من را جلب کرد زیرا خوردن کمی رب گوجه فرنگی قطعا کاری است که می توانم انجام دهم.
مقالات متعددی را در اینترنت پیدا کردم که در سال 2008، محققان دانشگاههای منچستر و نیوکاسل در انگلستان نتایج اندازهگیری شده را در 10 داوطلب مشاهده کردند که به مدت 3 ماه هر روز 5 قاشق غذاخوری رب گوجهفرنگی به اضافه 2 قاشق چایخوری روغن زیتون میخوردند. توانایی پوست آنها برای جلوگیری از اشعه ماوراء بنفش بهبود یافته است.
لیکوپن موجود در گوجه فرنگی این مزیت را دارد و پس از پخته شدن غلظت آن بیشتر می شود. به همین دلیل است که آنها خوردن رب گوجه فرنگی را در مقابل گوجه فرنگی خام پیشنهاد می کنند. به این فکر کنید که برای دریافت دوز مناسب باید چند گوجه فرنگی خام بخورید.
لیکوپن یک آنتی اکسیدان است که توسط بدن ما تولید نمی شود رنگدانه ای است که به گوجه فرنگی و سایر میوه ها و سبزیجات رنگ قرمز می دهد.
محققان گمان می کنند که روغن زیتون و رب گوجه فرنگی ترکیبی قوی هستند. آنها مطمئن نیستند که آیا آنتی اکسیدان های مفید اضافه شده، اسکوالن و اسید اولئیک در روغن زیتون مکمل هستند یا اینکه این ترکیب فواید بیشتری را ارائه می دهد.
جمعیت مدیترانه ای شیوع کمی سرطان پوست دارند و بدیهی است که مقدار زیادی روغن زیتون مصرف می کنند.
به هر حال، ده داوطلب رب گوجه فرنگی و روغن زیتون خوردند و ده داوطلب دیگر فقط روغن زیتون خوردند.
تحقیقات تکه های کوچکی از پوست شرکت کنندگان را با لامپ های UV آزمایش کردند. پس از 3 ماه، مصرف کنندگان رب گوجه فرنگی در پایان مطالعه نسبت به شروع مطالعه یک سوم بهتر از آفتاب سوختگی محافظت کردند. آنها همچنین سطح کلاژن بالاتری داشتند.
این سطح از بهبود ظاهرا برابر با یک ضد آفتاب سطح پایین است. با این حال، فکر نمیکنم کسی این را جایگزین ضد آفتاب کند.